Η πρώτη ιστορική αναφορά για θερμοενισχυμένο γυαλί γίνεται στον 9ο μχ αιώνα όπου περιγράφεται σαν «αυθραυστο γυαλί». Σε αυτό το πρώιμο στάδιο έγινε κατανοητό ότι είναι δυνατόν να αυξηθεί η σκληρότητα του γυαλιού εάν, ενόσο ήταν ακόμα ζεστό το βύθιζε μέσα σε ένα δοχείο με λάδι.
Παρόμοια δημιουργήθηκαν οι περιβόητες “σταγόνες του πρίγκιπα Rupert” όταν τον 12ο αιώνα έριξαν σταγονόμορφα κομμάτια καυτής υαλόμαζας μέσα σε ψυχρό νερό. Το αποτέλεσμα ήταν ένα κομμάτι γυαλιού σε σχήμα σταγόνας του οποίου η κεφαλή ήταν αρκετά σκληρή ώτες να αντέχει σε αλλεπάλληλα χτυπήματα σφυριού. Εντούτοις εάν κάποιος πετύχαινε να αφαιρέσει την λεπτή «ουρά» της σταγόνας, τότε με μιάς ολόκληρο το καμμάτι γυαλιού έσκαγε απελευθερώνοντας εντυπωσιακα ποσά ενέργειας.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ότι το εξωτερικό περίβλημα της γυάλινης σταγόνας στερεοποιείται άμεσα με την επαφή του με το νερό και συστέλλεται ακαριαία, ενώ ο ακόμη θερμός πυρήνας παραμένει για κάποιο επιπλέον διάστημα σε ημίρευστη μορφή καθότι ψύχεται με βραδύτερο ρυθμό. Συνεπώς μετά την πλήρη ψύξη, το κέντρο υπόκειται σε μια διαρκή τάση και τραβά προς τα μέσα το εξωτερικό περίβλημα το οποίο τελεί υπό συμπίεση (θλίψη). Όταν κανείς σπάσει την ουρά, τότε απελευθερώνεται η τάση η οποία διαλύει την συμπιεσμένη εξωτερική επιφάνεια.
Το 1879 η μέθοδος βελτιώθηκε όταν ο De La Bastie χρησιμοποίησε για την ελεγχόμενη ταχεία ψύξη μίγμα από ξύγκι και λινέλαιο οπου το τελικό αποτέλεσμα ήταν πλησιέστερο στο σημερινό “θερμοενισχυμένο (heat strengthened)” παρά στο “σκληρυμένο (toughened)” γυαλί.
Η μέθοδος αυτή βέβαια, παρουσίαζε και σοβαρά προβλήματα σκεύρωσης του τελικού προιόντος, τα οποία επιχείρησε να εξαλείψει η Siemens ψύχοντας το γυαλί μεταξύ 2 επίπεδων μεταλικών επιφανειών.
Τελικά το 1928 ο Reunies des Glaces ανάκάλυψε τον κατακόρυφο ηλεκτρικό φούρνο σκλήρυνσης υαλοπινάκων, όπου μεγάλα τεμάχια γυαλιού μπορούσαν να σκληρυνθούν με ελάχιστο σκεύρωμα.
Η εταιρία Pilkington ακολούθησε πολύ γρήγορα με την μέθοδο της ψύξης φυσώντας μεγάλες ποσότητες ψυχρού αέρα ταυτόχρονα και από τις 2 πλευρές του τζαμιού, μέθοδος που εν γένει χρησιμοποιήται μέχρι και σήμερα.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Όταν κάποιος αναζητήσει τζάμια ασφαλείας θα έρθει αντιμέτωπος με το δίλλημα ποιον από τους 2 τύπους διαθέσιμους στην αγορά τύπους να χρησιμοποιήσει: Την τεχνολογίαΤΡΙΠΛΕΞ, ή την τεχνολογία SECURIT (θερμικά ενισχυμένων);
Η τελική επιλογή γίνεται με γνώμονα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν οι 2 αυτές κατηγορίες υαλοπινάκων ασφαλείας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει καλύτερο τον έναν ή τον άλλο τύπο.
Επίσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όσον αφορά την ασφάλεια των ανθρώπων είναι και οι 2 λύσεις το ίδιο ασφαλείς με την έννοια ότι, κατά την θραύση του υαλοπίνακα κανένας από τους 2 τύπους υαλοπίνακα δεν θα τραυματίσει τους παρευρισκόμενους.
Το πρόβλημα είναι παρόμοιο με αυτό που αντιμετωπίζει κάποιος όταν αγοράζει κάποιο αυτοκίνητο και καλείται να επιλέξει μεταξύ κάποιου εξοπλισμού ασφαλείας. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν επενδύσει με διαφορετική φιλοσοφία πάνω στον τομέα «ασφάλεια», όπου η πρόοδος είναι μεγάλη και έχει να κάνει με πολλά και διάφορα αξεσουάρ. Κάποια από αυτά όπως οι ζώνες ασφαλείας, οι αερόσακοι, οι ελεγχόμενες ζώνες παραμόρφωσης και οι προφυλακτήρες εστιάζουν στο τι θα συμβεί ΜΕΤΑ το τρακάρισμα. Κάποια άλλα όμως, όπως το ABS, τα αεριζόμενα δισκόφρενα, οι αεραναρτήσεις, τα συστήματα ενίσχυσης πέδησης και τα συστήματα αυτόματου / προληπτικού φρεναρίσματος εστιάζουν στο να ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ το τρακάρισμα…
Αν ρωτούσαν κάποιον από εμάς που θα προτιμούσε να επενδύσει τα χρήματά του η αυθόρμητη απάντηση θα ήταν «και στα δύο»! Αν όμως καλούνταν να επιλέξει τότε οι περισσότεροι θα επέλεγαν να επενδύσουν τα χρήματά τους στο να ΜΗΝ τρακάρουν.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους υαλοπίνακες ασφαλείας.
Οι θερμικά ενισχυμένοι υαλοπίνακες (SECURIT) εστιάζουν στην τεράστια αντοχή ενάντια στην θραύση (400% ανθεκτικότεροι από τους κοινούς), προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο «ενεργητική» ασφάλεια. Προσπαθούν δηλαδή, να αποτρέψουν τελείως τις δυσάρεστες συνέπειες από την αστοχία (θραύση) ενός υαλοπίνακα. Φανταστείτε για παράδειγμα τις συνέπειες της θραύσης του υαλοπίνακα στις παρακάτω περιπτώσεις :
- Μάσκες καταδύσεων.
- Υαλοπίνακες αεροσκαφών.
- Υαλοπίνακες υποβρυχίων.
- Ενυδρεία.
- Σκάλες.
- Δάπεδα σε απόσταση από το έδαφος.
- Τζάμια κουφωμάτων εν μέσω θύελλας.
- Υαλοπίνακες πεταμάτων υψηλών κτιρίων άνευ μπαλκονιών ή προβόλων, κλπ
Σε όλες αυτές (και σε αναρίθμητες άλλες) τις περιπτώσεις είναι προφανές, ότι η χρήση του υαλοπίνακα ασφαλείας securit είναι η ενδεδειγμένη.
Οι θερμικά σκληρυμένοι υαλοπίνακες ασφαλείας (τους οποίους για χάριν συντομίας θα αποκαλούμε ψημένους) εμφανίζουν κάποιες ιδιαίτερες ιδιότητες επιπλέον αυτών που εμφανίζουν τα κοινά τζάμια:
- Εμφανίζουν 4 με 5 φορές αυξημένη μηχανική αντοχή, σε σχέση με τους αντίστοιχου πάχους απλούς υαλοπίνακες.
- Σε περίπτωση που ξεπεραστεί το όριο θραύσης, τότε θρυματίζονται σε μικρά, ακίνδυνα για την σωματική ακεραιότητα, κομματάκια.
- Εμφανίζουν πολύ μεγάλη αντοχή σε θερμοκρασιακές μεταβολές (μέχρι και 290°C), γεγονός που τους καθιστά απρόσβλητους σε θερμικά σοκ (προερχόμενα από μη τεχνητά μέσα).
Όλες οι χημικές ιδιότητες καθώς και τα περισσότερα φυσικά χαρακτηριστικά του τζαμιού παραμένουν αμετάβλητα μετά την θερμική του κατεργασία. Έτσι, η θερμική αγωγιμότητα, η φωτεινή ανάκλαση/διαπερατότητα, η ενεργειακή απορρόφηση / ανάκλαση / διαπερατότητα, η επιφανειακή διαστολή, ο δείκτης ελαστικότητας, η ηχομόνωση και το βάρος παραμένουν τα ίδια.
Εντούτοις κάποια άλλα χαρακτηριστικά μεταβάλλονται δραματικά προς το καλύτερο όπως για παράδειγμα:
- Αντοχή σε κρούση παραμορφώσιμων αντικειμένων (ανθρώπινο σώμα) (+400%)
- Αντοχή σε εφελκυσμό (+300% από το κοινό γυαλί)
- Αντοχή σε θερμοκρασιακές διαφορές (+500% από το κοινό γυαλί)
Οι ιδιότητες των θερμικά σκληρυμένων τζαμιών τους καθιστούν ιδανικούς σε πολλές κατηγορίες εφαρμογών, κυριότερες από τις οποίες είναι:
Εφαρμογές ασφαλείας Θερμικά Σκληρυμένων Τζαμιών
Οπουδήποτε υπάρχει θέμα ασφαλείας είτε προσώπων, είτε εμπορευμάτων είτε περιουσιών π.χ.
- Μεταφορικά μέσα (παμπριζ αυτοκινήτων αεροπλάνων, τραίνων, παράθυρα πλοίων, υποβρυχίων, διαστημοπλοίων, ελικοπτέρων κλπ).
- Γεωπροωθητές καθώς και Γεωργικά και ανυψωτικά μηχανήματα.
- Δάπεδα και σκάλες υπερυψωμένα.
- Βιτρίνες καταστημάτων.
- Αίθρια.
- Στέγαστρα.
- Ντουζιέρες άνευ πλαισίων.
- Υαλοπετάσματα σημειακης στήριξης.
- Πτυσσόμενες πόρτες (φυσαρμόνικες)
- Πορτάκια άνευ πλαισίων για έπιπλα .
- Μπαλκόνια, στηθαία (πάντα σε συνδυασμό με επιπλέον κατεργασία τρίπλεξ εφόσον δεν υπάρχει πλαίσιο στήριξης).
Εφαρμογές θερμοκρασιακής αντοχής
- Οικιακές και επαγγελματικές συσκευές (φούρνοι, μικροκύματα, τηλεοράσεις, ψησταριές, ψυγεία, καταψύκτες κλπ).
- Θερμαντικές συσκευές, όπως σόμπες τζάκια κλπ.
- Υαλοπετάσματα υαλοπινάκων υψηλής ενεργειακής απορρόφησης.
- Υαλώσεις οι οποίες καλύπτονται από σκούρες περσίδες κουρτίνες ή αυτοκόλλητα.
Εφαρμογές υψηλής μηχανικής αντοχής
- Θερμοκήπια.
- Ηλιακοί θερμοσυσσωρευτές.
- Φωτοβολταικά.
- Πόρτες άνευ πλαισίων.
- Οποιαδήποτε εφαρμογή απαιτεί σημειακή στήριξη του υαλοπίνακα.
- Προθήκες έργων τέχνης.
Σχετικά Προϊόντα
Ο χρωματιστός τρίπλεξ υαλοπίνακας είναι ένα πολυστρωματικό γυαλί που διαθέτει έγχρωμο PVB ενδιάμεσο στρώμα. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο βοηθά στην προστασία και την ασφάλεια, αλλά φέρει και μια ενισχυμένη αισθητική σε κάθε εφαρμογή.
Οι υαλοπίνακες ΤΡΙΠΛΕΞ, είναι ελασματοποιημένοι υαλοπίνακες ασφαλείας που κατασκευάζονται σύμφωνα με τα στάνταρ EN 12543. Αποτελούνται από δύο ή περισσότερα γυαλιά κολλημένα μεταξύ τους με ένα ή περισσότερα διαστρώματα μεμβρανών πολυβυνιλοβουτιρέλιου (PVB). Αφού τοποθετηθεί το PVB ανάμεσα στα φύλλα γυαλιού, όλα μαζί υπόκεινται σε θερμότητα και πίεση μέσα σε αυτόκλειστο κλίβανο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την στέρεα προσκόλληση των διαστρωμάτων PVB με τα γυαλιά. Σε περίπτωση θραύσης, τα θραύσματα παραμένουν κολλημένα στην μεμβράνη PVB και έτσι αποφεύγονται οι πιθανοί τραυματισμοί από την τυχαία πτώση των υαλοθραυσμάτων. Σε πλήρως πλαισιωμένη εγκατάσταση τα θραύσματα γυαλιού συγκρατούνται από το PVB και το γυαλί εξακολουθεί να διατηρεί μια παραμένουσα αντοχή έως ότου αντικατασταθεί.